Pilne wezwanie
Gałąź świeckich składa się z mężczyzn i kobiet, świeckich (małżeństwa, osoby wolnego stanu i osoby składające ślub celibatu) i duchowieństwa (diakoni stali), którzy, odpowiadając na wezwanie Pana, chcą Go naśladować, żyjąc charyzmatem Wspólnoty Błogosławieństw. Świeccy poświęcają swoje życie dla Pana, żyjąc według ducha rad ewangelicznych (czystości, ubóstwa i posłuszeństwa) i ducha Błogosławieństw (Mt 5, 1-12), aby być w świecie świadkami Ewangelii i znakiem nadchodzącego królestwa.
Ich wybór zaangażowania się we Wspólnocie jest jednocześnie odpowiedzią na pilne wezwanie, które Kościół kieruje do świeckich (od Soboru Watykańskiego II), aby dążyli do świętości, która płynie z łaski Chrztu Świętego, i do pełnego uczestnictwa w misji Kościoła.
Życie braterskie i wspólnotowe
Pary małżeńskie, rodziny i osoby stanu wolnego wybierają pewną formę życia wspólnotowego i braterskiego, taką, która jest dla nich możliwa.
W związku z tym, różne są sposoby zaangażowania się świeckich we Wspólnocie, tak by każdemu umożliwić wytrwanie w powołaniu, mimo ograniczeń, jakie mogą się pojawić w ich życiu.
- Mogą wybrać życie w jednym z domów Wspólnoty. Rodziny mają w nim swoje mieszkania lub domy. Żyją życiem wspólnotowym, na co dzień, w swojej gałęzi lub z całą Wspólnotą.
- Inni wybierają życie poza domem Wspólnoty, we własnym mieszkaniu lub domu. Przynależą do jednego z domów Wspólnoty i uczestniczą w jego życiu raz w tygodniu.
- Wreszcie, niektórzy mogą utworzyć bractwo, które się spotyka raz w tygodniu. W tym przypadku członkowie nie mieszkają w tym samym miejscu, a spotkania odbywają się w domu poszczególnych członków lub w jakimś innym wybranym miejscu.
Życie modlitewne
Pary małżeńskie lub osoby stanu wolnego Wspólnoty Błogosławieństw dążą do głębokiej i nieustannej modlitwy. Z powodu ich rodzinnego i zawodowego zaangażowania muszą rozwijać życie modlitewne gdzie się tylko da i w każdym czasie. Starają się jednak zachować w sercu swojego dnia jakiś czas tylko dla Boga. W ten sposób przypominają sobie, że modlitwa i Słowo Boże jest źródłem wszelkiej duchowej płodności.
Świeccy uczestniczą na ile to możliwe, w życiu liturgicznym Wspólnoty. Są również zaangażowani w rozwój prawdziwego, osobistego, rodzinnego i małżeńskiego życia modlitewnego.
Praca
Świeccy Wspólnoty podejmują działalność zawodową w społeczeństwie, w Kościele lub w apostolacie Wspólnoty razem osobami konsekrowanymi. Dzięki temu rodziny zapewniają sobie i swoim dzieciom byt.
Przeżywają swoją pracą i działalność w życiu społecznym, jako misję – bycia świadkami wartości Ewangelii i znakiem miłosierdzia Chrystusa dla wszystkich.
Misja
Pary małżeńskie i osoby stanu wolnego, którym leży na sercu ewangelizacja i dzieła miłosierdzia, uczestniczą przede wszystkim w misjach i apostolatach Wspólnoty, w komunii z kapłanami, braćmi i siostrami.
Niektórzy mogą mieć misje powierzone przez Wspólnotę albo misje bardziej osobiste.
Kontrakt
Osobisty kontrakt wyraża zaangażowanie każdego świeckiego wobec Boga i Wspólnoty w ramach gałęzi świeckich. Kontrakt jest przygotowywany na okres jednego roku przez każdego świeckiego członka Wspólnoty, w porozumieniu ze swoim przełożonym. Bierze pod uwagę poziom zaangażowania, sytuację zawodową, miejsce zamieszkania, życie braterskie i modlitewne, życie apostolskie, formację.