Życie w zjednoczeniu z Bogiem

Modlitwa, w swoich niezliczonych formach, jest najlepszym środkiem „zdobywania oliwy” Ducha Świętego. Duchowość Wspólnoty Błogosławieństw jest naznaczona zarówno „nowością jak i tradycją”, odnową tradycji przez tchnienie Ducha Świętego.

Nasza przyjaźń z Bogiem karmi się nieustanną modlitwą w szkole chrześcijańskiego Wschodu (modlitwą serca) i wierną praktyką modlitwy w szkole karmelitańskiej …

Życie modlitewne

„Wspólnota uważa za swoją główną łaskę – życie modlitewne.” (Księga Życia, nr 60)

Modlitwa zajmuje istotne miejsce w naszym życiu. Wierzymy, że życie kontemplacyjne pozwala nam wejść w błogosławieństwo tych, którzy widzą Boga i stopniowo stają się coraz bardziej do Niego podobni, urzeczywistniając w ten sposób słowo św. Jana: „Wiemy, że gdy (Jezus) się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.” (1 J 3, 2).

Życie modlitewne „to serce przy sercu” z Bogiem, od którego pochodzi owocność apostolstwa. To właśnie życie kontemplacyjne otwiera na osobistą i wspólnotową dyspozycyjność na działanie Ducha Świętego. Chodzi o to by oddać się Duchowi, coraz bardziej, osobiście i wspólnotowo, i stać się, przez to, współpracownikami Ducha Świętego.

„Kontemplacja nie jest to co innego, jak tylko tajemne, spokojne i miłosne udzielanie się Boga. Jeśli się da jej miejsce, rozpali ona duszę w duchu miłości” (Święty Jan od Krzyża).

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Każdy z nas, codziennie, przeznacza określony czas na adorację Najświętszego Sakramentu, słońca Miłości. Trwając w tej cichej modlitwie, pragniemy pozostawić nasze działania, by wejść w spojrzenie Tego, który JEST.

Lectio Divina

Słowa Pisma Świętego są naszym duchowym pokarmem. Dzięki lectio divina, kontemplacyjnej i modlitewnej lekturze Słowa Bożego, uczymy się wytrwale zgłębiać i zachowywać je w naszych sercach, tak by nauczyć się mądrości Boga, która przez to, co słabe zawstydza mocnych. Na obraz Dziewicy Maryi, Córki Izraela, staramy się, dzień i w nocy „zachować wszystkie te słowa w naszych sercach”, a idąc za ludem wybranym, czerpiemy z tradycji Ojców, skarby ukryte w Słowie.